گفت گرمه، سرده، تشنمه و گشنمه. آفتاب خیلی تنده، این سایه هم چه سرده، چقدر تند میری، گلبرگم آفتاب سوخته شد، بشینیم، نه بریم و ... غر میزدو میومد، گل سرخه رو میگم بابا. گفتم بهونه گرفتی که میخوای بیای کوه، بیای بالا، گفتی بس که تو خونه نشستی دلت سیاه شده، خواهش می کنم آروم بگیر و از هوا لذت ببر. گفت چه هوایی؟ خیلی گرمه، جاممو چرا با خودت نیاوردی برم توش؟ همینجوری که غر میزد به ناگاه، ناگهان، suddenly یک پروانه دید، پروانه ه اومد جلو، مژه هاشو لرزوند، دو تا بال زد و رفت، دل این بیچاره رو هم با خودش برد. گفت بریم، رفت. گفتم کی؟ کجا؟ به خودت مسلط باش. گفت از برم دامن کشان رفتش آن نامهربان. کف دستمو تق زدم به پیشونیم (که روغن داغشو زیاد کنم) و فهمیدم که کار از کار گذشته.
از اون روز هر وقت که میریم کوه در بدر دنبال پروانه ه میگرده، دیگه به گلبرگاش خیلی نمیرسه و هی میگه تهش چی شد؟ هاچ مادرشو پیدا کرد؟ هذیون میگه.
پروانه نگری تفریح دیگه ایه که می تونه کوه نوردی رو براتون جذاب کنه. گل ها و پروانه ها از همدیگه جدا نیستن، اگر به دنبال پروانه نگری حرفه ای هستین لازمه که اسم گل ها رو بدونین (به اصطلاح مرا به نام کوچکم صدا بزن)، هر گونه پروانه روی تعدادی گل مشخص میشینه و فقط از اون ها تغذیه می کنه، بنابراین اگر دنبال پروانه خاصی باشین می تونین برین سراغ مناطقی که گل دلخواه اون پروانه رو دارن.
Pfeiffer green hairstreak
Clouded yellow
Queen of spain fritillary
Small tortoiseshell
