خرداد امسال راهی جانستون شدیم. جانستون چیه یا شاید کیه؟ قله ایه سمت لواسون اگر بخوام خیلی غیردقیق و مبهم صحبت کنم، اما قصد ما قله نبود بلکه پُلّه یا به عبارتی گذراندن دوره کارآموزی کوه بود.
از اونجایی که قصدمون آموزش بود و نه لذت بردن از منطقه فرصت نشد خیلی عکس بگیرم ولی تعدادی از زیباترین پروانه های عمر پروانه نگریمو (چیزی حدود 4 ماه) در این منطقه دیدم، منطقه ای به غایت رویایی و فریبا.
در شروع مسیر درختچه های بیدمشک بودو گلها و گیاهانی چون سرفیلی، گلپر، خیارک و ...
سر فیلی
گلپر (با برگ های بزرگ و مشخص) در دوطرف پاکوب
از خیارک بیچاره هم عکس نگرفتم. همینطور که بالاتر می رفتیمو اوج می گرفتیم پوشش گیاهی منطقه هم عوض شدو شمعدونی وحشی، اسپرس کوهی، لالۀ دورنگ، گون و آلالۀ پر گل جای قبلیا رو گرفت:
شمعدانی وحشی
اسپرس کوهی (پروانه: Pfeiffer green hairstreak)
لالۀ دورنگ
عرقمون خشک نشده دوباره اوج گرفتیم، انقدر اوج گرفتیم تا بالو پرمون ریختو بالأخره در دشتی سکنی گزیدیم، که کاش نمیگزیدیم:
ما در حال اوج گرفتن
ما پس از سکنی گزیدن
فردا صبح زود به قصد عکاسی از خواب جستم و عده ای رو دیدم که در سودای خام (البته پختۀ) قله، میرون تا اوج و پر از بالو پرن:
نقطه ها، افرادی هستند در سودای خام قله
من که بالو پرم ریخته بود، پس به عکاسی پرداختم و چه گیاهانی که ندیدم و چه پروانه هایی که ننیوشیدم (فعل کاملاً بی ارتباط)، البته پروانه ها رو در این پست آوردم پس دیگه نمیارم و گلها هم در این پست آورده شده پس فقط بگم که باز در این ارتفاع پوشش گیاهی فرق میکرد و پوشش گیاهی حاکم، گل های ریز و زرد (بگیم طلایی تا رمانتیک شه) نجم طلایی یا زرد پیاز بود:
نجم طلایی یا زرد پیاز
اولین عکسی که از پرنده ها انداختم هم در همین ارتفاع (فکر میکنم حدود 3200) بود:
طرقۀ کوهی
چک چک کوهی
اون صبح یکی از بهترین صبحای زندگیم بود و به اصطلاح خیلی با طبیعت در صلح بودم و اگر ولم میکردن نبض گلها رو هم میگرفتم اما بقیه از خواب بیدار شده بودنو گفتن بیا صبحونه بخور و دونت لوز یورسلف تو نیچر.
قصه رو همینجا می بندم تا پایان باز (کجاش بازه؟ چه اما و اگری پیش اومده مگه؟) و دلپذیری داشته باشه.
برای عکس های بیشتر می تونید به این صفحه در اینستا مراجعه کنید.
